نقاشي عمل بکار بردن رنگ دانه محلول در يک رقيق کننده و يک عامل چسپاننده (يک چسب) بر روي يک سطح (نگهدارنده) مانند کاغذ ، بوم يا ديوار است. اين کار توسط يک نقاش انجام مي شود. اين واژه بخصوص زماني به کار مي‌رود که اين کار حرفه شخص مورد نظر باشد. قدمت نقاشي در بين انسانها، شش برابر قدمت استفاده از زبان نوشتاري است. و به عبارت دیگر به اثري که رنگ بر روي سطحي مانند کاغذ بوم يا ديوار به جا مي‌گذارد، نقاشی مي‌گويند. نقاشي از نظر بسياري افراد، در زمره مهمترين شکلهاي هنر قرار دارد.
وقتي واژه نقاشي يا نقاشي کردن به ميان مي آيد طبيعتاً پديده اي در نظر ما مجسم مي شود که از ترکيب رنگها به وجود آمده و به دست انسان ساخته شده است .
بعضي ها تصور مي کنند که نقاشي يعني تقليد طبيعت و انتظارشان از يک نقاش اين است که هر آنچه مي بيند به روي بوم منتقل سازد. اين انتظار غلط راه را به روي خلاقيت هنري و گسترش انديشه بسته و او را در چارچوب تقليد و دو باره سازي و و اقعيات محدود مي سازد .
نقاشي يعني به وجود آوردن پديده اي که وجود خارجي ندارد و هنرمند با ابزارهايي که در اختيار دارد آن پديده را از نيستي به هستي در مي آورد.
دو طرز بيان در هنر نقاشي موجود است: نقاشي تصويري و نقاشي انتزاعي.

ـ نقاشي تصويري :

اين نقاشي شامل سبکهاي متنوعي است. هنرمند با توجه به اشکال موجود مثل انسان ، حيوان ، درخت و ميوه ترکيباتي مي آفريند و با سليقه اي که در رنگ آميزي و ترکيب اشياء به کار مي برد اثري مي آفريند که نمايشگر شکلهاي شناخته شده است. نقاشاني که طبيعت را مدل قرار داده اند ( در هر زمان و مکتبي ) با وجود وفاداري به شکلهاي طبيعي هرگز آنچه را که مي بينند عيناً نقاشي نمي کنند بلکه طبيعت را از ديدگاه مخصوص به خود نشان مي دهند و اثري به وجود مي آورند که با وجود شباهت به طبيعت با آن متفاوت است. به عبارت ديگر نقاشي برداشت تصويري هنرمند از محيط اطراف خود مي باشد و اين تفاوت عمل هنرمند نقاش است با دوربين عکاسي که عيناً واقعيات را ثبت مي کند.

ـ نقاشي انتزاعي:

عده اي از هنرمندان ماهر پس از يک سلسله تجربيات طولاني در زمينه نقاشي تصويري و ساده نمودن شکلهاي طبيعت به اين نتيجه رسيدند که بدون اشاره به طبيعت يعني فقط از ترکيب فرم و رنگ هم مي توان احساسات شاعرانه و ادراک هنري را بيان نمود. آثاري که به اين شيوه آفريده شدند راه تازه اي را در بيان احساس از طريق نقاشي باز نموده و به دليل آنکه کاملاٌ فرآورده فکر و انديشه انسان مي باشند و همانطور که مي دانيد، انديشه يک عنصر مجرد است، اين شيوه نقاشي را مجرد يا انتزاعي نام نهادند .
به بيان ساده تر نقاش هنرمند جهان را مي نگرد و با نيروي عقل و احساس و چشماني کنجکاو ماهيت آن را مورد بررسي قرار مي دهد و نتيجه برداشت خود را در قالب تصاوير رنگين و يا رنگهايي در قالب فرمهايي بدون شکل تجسم مي بخشد.
منظور از آموزش نقاشي کسب مهارت در تجسم اشکال يا کپي کردن آثار ديگران نيست، بلکه هدف بيدار نمودن ذوق و سليقه ذاتي و ايجاد نيروي آفرينندگي و ابداع در هنرجو است.

رنگ

رنگ ترکيبي از رنگدانه ، حلال ، چسپاننده و در برخي موارد تسريع يا کند کننده اي براي خشک شدن ، بهبود دهنده بافت ، تثبت کننده و يا هر ماده اصلاح کننده ديگري است. قبل از آنکه رنگ بر روي بوم قرار گيرد، معمولا ابتدا آن را آغشته به نوعي زمينه (يک لايه پوششي که معمولا از جنس جسو مي باشد) مي کنند تا چسپندگي با رنگ را افزايش داده و حالت بافت سبدي بوم را براي جلوگيري از تراوش کاهش مي دهد. با اينکه انتظار مي رود رنگدانه هايي که براي نقاشي بکار مي روند ثابت باشند، اما برخي از نقاشان از رنگهايي استفاده مي کنند که داراي رنگدانه هاي فرار هستند.

رنگهای اصلی، فرعی و ترکیبی

رنگهای اصلی
در تئوری رنگ سنتی، قرمز، زرد و آبی رنگهای اصلی هستند زیرا دانه‌های رنگی تشکیل دهنده آنها از ترکیب هیچ رنگ دیگری به وجود نیامده و تمام رنگهای دیگر از ترکیبات مختلف این سه رنگ با یکدیگر به دست می‌آیند.
رنگهای فرعی
سبز، نارنجی و بنفش رنگهایی هستند که از ترکیب رنگهای اصلی با یکدیگر حاصل میشوند. محل قرار گیری هر رنگ ثانویه در دایره رنگ، بین دو رنگ اصلی تشکیل دهنده‌اش است.
رنگهای ترکیبی
زرد- نارنجی، قرمز نارنجی، قرمز- بنفش، آبی - بنفش، آبی- سبز و زرد - سبز، این رنگها از ترکیب یک رنگ اصلی با یک رنگ فرعی به وجود می‌آیند و در اینجا هم، در میان دو رنگ تشکیل دهنده خود قرار میگیرند.

حلال هاي رنگ

حلال ماده اي است که رنگدانه در آن حل يا قرار داده مي شود. تقريباً تمامي حلالهاي طراحي در نقاشي نيز قابل استفاده هستند.
برخي از آنها عبارتند از :

·  رنگ روغن ، شامل رنگهاي جديد قابل اختلاط با آب

·  رنگ اکريليک

·  سايه روشن

·  رنگ انگشتي

·  مرکب

·  پاستل ، شامل پاستل خشک ، پاستل روغني و موادهاي پاستل

·  تمپرا (رنگهاي آميخته تا زرده تخم مرغ)

·  رنگ مومي

·  آبرنگ

ابزار مورد استفاده در نقاشی

ابزار مورد استفاده در نقاشی شامل انواع مختلفي است . از جمله :

·  قلم موي نقاشي

·  کاردک

·  پالت (از جنس چوب يا پلاستيک که در هنگام نقاشي رنگ را روي آن قرار داده و استفاده مي کنند)

·  اسفنج

·  گيره

·  سه پايه

·  قوطي اسپري رنگ

·  اسپري رنگي داراي هواي فشرده
به اين موارد مي توان گچ ، مداد گرافيت ، پارچه کهنه يا دستمال کاغذ ي ، آينه ( که گاهي براي تغيير زاويه ديد و پرسپکتيو و گاهي نيز براي نقاشي شخص از خودش بکار مي رود) تربانتين يا هر رقيق کننده بي بوي ديگر (که معمولاً به همراه روغن استفاه مي شود) ،مدل يا موضوع و شايد نور پردازي آتليه را نيز اضافه نمود.

تکنيکهاي نقاشي

تکنيکهاي نقاشي عبارتند از :

·  رنگ زني غليظ

·  آبرنگ

·  لعاب دادن

·  نقاشي يا رنگ مومي ( نقاشي يا رنگي که با موم آب کرده بسازند)

·  نقاشي ديواري که معروفترين نوع آن فرسکو مي باشد.

·  سايش و نقاشي نقطه اي

·  فوماتو

·  سامي – اي

·  کلاژ

·  نقاشي بر روي تخته

·  نقاشي يا اسپري « گرافيتي )

·  (نقاشي) با مواد جديد

·  نقاشي يا کامپيوتر

سبک هاي معروف نقاشي

سبک هاي نقاشي مي توانند با روشهاي بکارگيري و يا با توجه به جنبش هنري که بيشترين تطبيق را با مشخصات غالب و حاکمي که نقاشي نشان مي دهد دارند، مشخص شوند. سبک هاي معروف عبارتند از:

·  رئاليسم (واقع گرايي)

·  امپرسيونيسم (برداشت گرايي)

·  پوينتوليسم

·  هنر ابتدايي

·  کوبيسم (حجم گري)

·  مدرنيسم (نوگرايي)

·  آبستره (انتزاعي)

·  پست مدرنيسم (فرا نوين)

·  آوانگارد (پيشگام ، وابسته به مکتب هاي هنري نوين و غير سنتي)

·  ساختار گرايي

·  کتاره سخت

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: